جمعه، اسفند ۲۸، ۱۳۸۳
الان یه چیزایی برای گفتن دارم که اگه بگم هیچکدومتون نمیفهمین، یعنی درست مثل خودم که نمیفهمم.
حالا سوال تحلیلی اینه که: آیا در این حالت اصولا چیزی برای گفتن وجود داره؟
اصلاح میکنم. یه حالت ذهنی دارم. شاید بشه گفت احساس. احساسی معطوف به یک فضا و یک سلسله روابط که در من حالتی نوستالژیک ایجاد میکنه. فعلا هم حوصله ندارم ریشه یابی کنمش...