پنجشنبه، اسفند ۲۸، ۱۳۸۲
ظاهرا مرحله ی انتخاب آثار برای دوسالانه ی عکس تموم شد. قرار بود که تو سایتش نتایج رو بنویسن، که مطابق انتظار من چنین کاری انجام نشد (آخه کی گفته تو ایران یه کاری درست و حسابی انجام بشه؟!). من هم که حوصله نداشتم بهشون زنگ یا سر بزنم. البته این رو هم بگم که اگه کارامو انتخاب نکرده باشن موزه ی هنرهای معاصر با یک آتش سوزی اتفاقی مواجه خواهد شد ]از تمام کسایی که سابقه ی فعالیت های خرابکارانه دارن و از عکسای من هم خوششون میاد دعوت به همکاری میکنم[.
چیزی که بهش فکر میکردم این بود که احتمال داره انتخاب آثار مطابق معمول افراطی انجام شده باشه. یاد کانسپچوآل پارسال افتاده بودم که چقدر به اسم نوگرا بودن، روی کارهای ویدئویی تاکید کرده بودن. در مورد دوسالانه ی عکس هم این خطر وجود داره که روی انتخاب کارهای مونتاژی، کولاژ، فوتوپینت و چیزهای ترکیبی دیگه از این دست افراط کرده باشن و چیزی به سبکهای دیگه نرسیده باشه. خطر دیگه هم اینه که عکاس های ژورنالیستی زیاد باشن و سهمی به عکس های هنری نرسیده باشه (اتفاقی که به خصوص تو ایران خیلی زیاد می افته) که البته احتمالش رو زیاد نمیدونم.