یکشنبه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۲
هر آدمی –هر آدمی که فکرشو بکنی- پتانسیل ناامید کردنتو داره، کافیه به اندازه ی کافی دقت و توجه به خرج بدی.
پ.ن. میدونی یه علتش چیه؟ اینه که انتظارهای ما مجموعه های ایده آلی نامنسجمی هستن. تکه پاره هایی رو دوست داریم که با هم مشکل دارن و نمیتونن کنار هم قرار بگیرن، و در جهان actual این در کنار هم قرار نگرفتن ها رو بد میدونیم، در حالی که انتظار ما غیر عملیه.