جمعه، آبان ۳۰، ۱۳۸۲
کوه: تو کافه نشستم که هم چایی و گردو بخورم، هم باتری دوربینم شارژ بشه. یه نفر با قیافه ی درویش مآبانه نشسته و یه بند حرف میزنه. بهش میگن درویش. از اون آدماییه که اگه فحش های خوار مادر استفاده نکنین چهارچوب زبانیشون کارکردشون از دست میده. میگفت"به یارو آخونده گفتم شما آخوندا خیلی خوارکسده این. گفت ببین ما خوارکسده ها چقدر مهمیم که هم تو عروسیاتون مارو میارین هم تو عزاتون".
هزار امتیاز برای آقای آخوند.
ماها خیلی سطحی با مسایل دینی برخورد میکنیم. همون کسایی که راه به راه به دین فحش میدن، دین همه ی زندگیشونو تعیین میکنه. حتا آخوندا که در مرز انتقاد از دین قرار گرفتن هم توسط همین مردم به طور غیر مستقیم تایید میشن. فقط بلدین غر بزنین !