چهارشنبه، خرداد ۲۱، ۱۳۸۲
در مورد عکسباران که پرسیده شده بود جای دیگه ای امکانات اونجا رو داره یا نه ...
در مورد کارهای غیر دیجیتال که چیز خاصی نداره، و در همون چیزهای معمولیش هم از بچه ها شنیدم که کیفیتش متوسطه، و دیدم که بچه های دانشکده بین اونجا و عکاسی زیر پایتخت همیشه پایتختیه رو انتخاب میکردن.
در مورد کارهای دیجیتالش، تنها چیز مهمی که داره دستگاه چاپ اپتیکی تصاویر دیجیتاله، که من ندیدم جای دیگه ای تو ایران اون رو داشته باشن. ولی چنتا مشکل داره. یکی اینکه قیمتش خیلی بالاس، یه 30 در 40 رو میده 8 هزار تومن، که اگه اون رو پلات بگیرین میشه حدود دو سه هزار تومن. کیفیتش از پلات خیلی پایینتره، و من خودم این رو تست کردم و بهتون اطمینان میدم. یک عکس رو هم اونجا چاپ کردم و هم پلات گرفتم. نسخه ی پلات شده جزئیاتش خیلی خیلی بیشتر بود، طوری که باعث شد دیگه چیزی اونجا چاپ نکنم. کنترل در چاپ اپتیک هم خیلی کمه. مثلا اگه بخواین کار سیاه و سفید چاپ کنین، تقریبا همیشه بیس رنگ داره (معمولا یه کم به سبز میزنه) و کارتون رو خراب میکنه. از اون گذشته، میدونین که در چاپ اپتیک انقدر تغییرات انجام میشه که هیچ عکاس حرفه ای حاضر نیست کار چاپ رو به کس دیگه ای بده، و انقدر چاپ در محصول تاثیر میذاره که همیشه عکاسای حرفه ای خودشون کارشون رو چاپ میکنن. از روشنایی و کنتراست گرفته تا شدت رنگها؛ در حالی که در پلات به نسبت این چاپ هیچ تغییری وجود نداره، و اگه مونیتورتون کالیبره باشه، دقیقا همون چیزی که میبینین چاپ میشه. این اصلا چیز کمی نیست، قابل گذشت هم نیست.
در نهایت تنها امتیاز کار عکسباران اینه که کاغذ عکسش دوام زیادی داره. دوام این عکس ها (اگه درست چاپ بشن) حدود 50 ساله، در حالی که پلات معمولی حدود 10 سال عمر میکنه و حساستره. این تنها امتیاز با کمی دقت حل میشه. میتونین از جوهرهای مقاوم، کاغذهای مخصوص و قاب های مناسب استفاده کنین، و این کارهای میتونه عمر عکستون رو به 75 تا 150 سال هم برسونه، یعنی حتا بیشتر از چاپ سنتی.
از همه ی اینها بدتر این که این عکسباران لعنتی نه تنها با زبون بازی الکی کلی برنامه های من رو به هم ریخت و من رو بازی داد، که حتا با وجود اینکه من حاضر شدم این مشکلات رو ندیده بگیرم و براش پوستر فرستادم، پوستر من رو هم به شیشه نزد !
در مورد این مسئله هر سوال دیگه ای که داشتین بپرسین تا من قانعتون کنم که از اونا خرید نکنین !