چهارشنبه، دی ۱۸، ۱۳۸۱
بعد از مدتها انيگما گوش كردم، و ياد كليپش افتادم كه قديم ديده بودم. خيلي خوشم اومده بود. بعد ياد اين افتادم كه كمتر هنري از اروتيسم بي بهره بوده ...
يه سوال هميشه براي من مطرح بوده، اينكه لذت جنسي چقدر جنبه ي غير دروني داره و توسط محيط ساخته ميشه. مثلا توي سينوهه نوشته بود كه اون زمان تو مصر زنها پستانهاشون رو نميپوشوندن و از اين نظر هم براي مردها تحريك كننده نبودن. خوب، زياد هم دور از ذهن نيست چيزي كه هيچوقت دور از دسترس نباشه ممكنه چندان جذب كننده نباشه. ولي سوالي كه براي من مطرحه اينه كه اگه همه ي ما برهنه در كنار هم زندگي كنيم و هروقت كه خواستيم با هم سكس داشته باشيم، چه چيزي از لذت جنسي باقي ميمونه. واقعا دلم ميخواد بدونم اون قسمت درونيش چقدره. 70% ؟ 50% ؟ 20% ؟ يا حتا صفر ؟!