سهشنبه، مهر ۳۰، ۱۳۸۱
آخه هر چیزی هم حدی داره !
تعارف کردن درسته که بی معنیه، ولی من همیشه گفتم که چون میتونه نشونه ی احترام گذشتن اشخاص باشه، یعنی به صورت یه سمبل عمل کنه، به شکل یه حرف غیر مستقیم، یه مقدار معنی داره. مثلا وقتی یکی میره و کار کوچیکی با کسی داره، اون نفر دعوتش میکنه که تو بیاد. اینجور وقتا معمولا طرف دلش نمیخواد که مهمونش بیاد تو، ولی برای ادای احترام این رو میگه. از اونور، چیزی که من دیدم رو در نظر بگیرین :
وقتی رفتیم در خونش اصلا به روش نیاورد که ما میتونیم بریم تو، در حالی که کارمون هم طولانی بود و به نظر من باید ما رو دعوت میکرد که بریم تو. حالا عیب نداره. مسئله اینه که وقتی کارمون تموم شد و خواستیم بریم، تازه شروع کرد به تعارف کردن و ولکن هم نبود !
"بفرمایید تو"
"تو رو خدا بفرمایید"
"به جون شما تعارف نمیکنما"
"چایی آمادس"
و ...
نمیدونم یارو پیش خودش چی فکر میکنه !