سهشنبه، مرداد ۲۲، ۱۳۸۱
بعضي وقتا از دور و برم احساس دلزدگي ميکنم. به نظرم مياد که دور و بريهام اونقدر که دلم ميخواد آدماي جالبي نيستن. جالب که نه، مناسب. بعضي دوستام خيلي خوبن، ولي به طور کل خيلي وقتا جوري ميشم، گرفتار يه جور صداقت چندش آور، که وقتي با اون ديد چيزا رو ميبينم و مثل هميشه بي توجه نيستم، ميبينم که اوضاع چندان مناسب نيست.