یکشنبه، فروردین ۲۳، ۱۳۸۳
تحلیلی ها جالبن، دنیایی از صداقت کودکانه توشون هست که آدم رو متعجب و مشتاق میکنه. کارنپ، فکر میکنم تو اتوبیوگرافیش، گفته بود که زمانی تو محفل های مختلف مباحثه ی فلسفی میشسته و به حرفاشون گوش میداده. زمانی بین ایده آلیست ها بوده، زمانی بین ماتریالیست ها. میگفت که هردوشون رو میتونستم درک کنم، میتونستم یک ایده آلیست باشم، میتونستم یک ماتریالیست هم باشم. انتخابم تنها چیزی بود که بیشتر خوشم میومد، نه چیزی که ادعا کنم درسته.