دوشنبه، دی ۲۲، ۱۳۸۲
امروز که رفته بودم دانشکده، بهم راهنماي تهيه پايان نامه رو هم دادن (به اين معني که بفهمم بايد کم کم پايان نامه بنويسم).
توش به طرزي مکانيکي در مورد همه چيز تصميم گرفته، و به خوبي پيش بيني کرده که چطور ميشه زشت ترين چيز ممکن رو تهيه کرد.
يه چيزيه دقيقا مثل فرمت اکثر فايل ها، يعني يه هدر داره، يه بادي و يه ... برعکس هدر چي ميشه؟ حالا. تو هدر پايان نامه مشخص ميشه که تو هر "ايندکسي" بايد چه ديتايي باشه و دانشجو ملزم به رعايتشه. اولين رکورد مسلما مشخص کننده ي نوع فايله (جلد). اولين رکورد بعد از اون، که ميشه اولين صفحه، بايد "به نام خدا" باشه!
مشخصه که من يه جنگ حسابي سر اين خواهم داشت. حالا اينکه چطوري ميخوان قبول کنن که توي پايان نامه ي من چيزي خلاف ميل و باورم نوشته نخواهد شد، مشکل خودشونه.