دوشنبه، اردیبهشت ۲۲، ۱۳۸۲
چيزاي مشخص، قطعي و کاملا فهميده شده (يا قابل فهم) کسل کننده هستن. همه نقطه ي پايانن. آدم از پايان خوشش نمياد. ناخودآگاه انسان چيزهاي مبهم و ناشناخته رو دوست داره، چون با مشغول شدن به اونها، حقيقت ناخوش آيند پوچي رو فراموش ميکنه.