aaab

aaablog@sent.as

چهارشنبه، آذر ۱۳، ۱۳۸۱
ببينين، مسئله واقعا سادس ...
ميدونين که اکثرا قاعده ي تناقض (اينکه دو چيز متناقض نميتونن هردو باشن يا نباشن. مثلا يه چيزي بايد سفيد يا ناسفيد باشه، نه هردو، و نه هيچکدوم) رو يه قاعده ي عجيب غريب ميدونن که هميشه درسته، و اصلا بهترين نمونه ي درستي جاودانه ست.
همينطوره ؟

در واقع به نظر من اينطور نيست.
اول اينکه ما هيچ راهي براي اثبات درستي يا نادرستي اون نداريم، چون در هر اثباتي از اون حتما استفاده ميشه. اين قاعده خيلي کلي تر از اين حرفاس.

خوب، به نظر شما براي "تحقيقش" چه راهي داريم ؟
مطالعه ي امور متناقض ؟
مثلا ميايم تحقيق ميکنيم ببينيم چيزهايي که سفيد هستن غير سفيد نباشن، و اونهايي که غيرسفيد هستن سفيد نباشن ؟
چنين چيزي ممکنه ؟
خوب نه، معلومه که اگه چيزي سفيد باشه، و تحقيق ما نشون بده که علاوه بر سفيد بودن غير سفيد هم هست، يا معني سفيد رو اشتباه ميدونيم يا غير سفيد رو.
به عبارت بهتر، ما فقط به دو چيزي ميگيم متناقض، که در قاعده ي تناقض صدق کنن.

قاعده ي تناقض قانوني نيست که در مورد متناقض ها صدق کنه، قالبيه که ما باهاش متناقض هامون رو مي سازيم، و مسلما که وقتي چنين کاري کرديم، متناقضها در اون صدق ميکنن.

به نظر من اين مسئله ي خيلي ساده ايه، و اون ديدگاه سنتي کاملا اشتباه.
فقط در مورد چيزي که من گفتم يه مسئله ي کوچيک وجود داره که اگه نتونم با اون کنار بيام تئوريم باطل ميشه. اگه گفتين چيه ؟
ادامه ماجرا...