شنبه، آبان ۲۵، ۱۳۸۱
اين رو شنيدم که طرف ميگه "اينجا نخور، ممکنه بعضيها روزه باشن و ناراحت بشن"
ولي مگه عکسش برقرار نيست ؟
اينکه مني که روزه نيستم مجبور بشم خودم رو به شدت محدود کنم چون بعضيها بنا بر اعتقادشون نميخوان وقتي خورشيد تو آسمونه چيزي بخورن، من رو ناراحت نميکنه ؟
اينکه من با وجود اينکه مجبورم برم سر يه کلاس سه ساعته، و در عين حال نه جايي ميتونم چايي بخورم و نه قهوه، من رو ناراحت نميکنه ؟
من فکر ميکنم، و اميدوارم يک طرفه قضاوت نکرده باشم، که در اين ميونه کسايي بيشتر مظلوم واقع ميشن که روزه نميگيرن؛ و از ساده ترين حقوق خودشون به خاطر اعتقادات ديگران محروم ميشن. باز اوني که روزه ميگيره يه توجيه شخصي براي کارش داره، ولي کسي که روزه نميگيره دلش رو به چي خوش کنه و دردسرها رو تحمل کنه ؟
ولی اینجا حرف حرفِ زوره. هرکی زورش بیشتر باشه سعی میکنه روش و کارهای خودش رو خوب جلوه بده و بقیه رو بد. برای همین هم اینطور جلوه میدن که چیز خوردن در جایی که عده ای روزه هستن و عده ای روزه نیستن کار بدیه، ولی به این فکر نمیکنن که روزه گرفتن یک نفر در جایی که دیگران روزه نیستن (با همین سیستم) میتونه به همون اندازه بد باشه.