پنجشنبه، مرداد ۱۷، ۱۳۸۱
یه ایده ای دارم كه برام خیلی جالبه. یه جایی داشته باشم، خیلی كوچیك، در حد یه تخت خواب، كه یه در داشته باشه و همه جاش كاملا آب بندی بشه. تمام قسمتهاش هم چند لایه باشن، طوری كه هیچ صدا و نوری داخل نشه. یه سیستم تهویه هم براش میذارم با یه روشی كه صدایی ازش وارد محفظه نشه. بعد بعضی وقتا برم اونتو. خیلی میتونه جالب باشه. نه نوری، و نه صدایی. دنیای جالبی میشه. آدم میتونه به چیزایی فكر كنه كه وقتای دیگه نمیتونه. میتونه چیزایی رو لمس كنه كه جاهای دیگه نمیتونه.
كلا خیلی عالیه. شاید یه زمانی عملی كردمش.