چهارشنبه، دی ۰۲، ۱۳۸۳
نمیدونم چه جونوری بود؛ شاید خرگوش... یا شایدم یه جور موش. تو یکی از این برنامه های حیات وحش زمان کودکیم شنیده بودم که توضیح می داد این جونور باید دایما یه چیزی رو بجوه (حتا اگه نخواد چیزی بخوره) وگرنه دندوناش انقدر گنده میشن که کاراشو مختل میکنن.
خوب، من هم از بعضی نظرا اینطوری ام… دندونو نمیگما!