الان دقیقا آدم‌ها با چه چیزایی ذوق می‌کنن؟
صفحات
▼
شنبه، فروردین ۳۱، ۱۳۹۲
آموزش و «پرورش»
این اینترنتی که مثلا ذخیره کردن یه فایل توش ممکنه دو سه بار خطا بده و بعد درست کار کنه بهترین چیزیه که می‌تونه التماس کردن رو تو آدما نهادینه کنه.
خجالتی نباشین، التماس کردن چیز بدی نیست، یه هنره. تازه می‌تونه خیلی راحت با خایه‌مالی و پدرسوختگی و خیلی مهارت‌های دیگه هم ترکیب بشه و قدرتی چند برابر پیدا کنه.
وبلاگ‌ها هم نفس می‌کشن...
خودمم می‌دونم... این وبلاگ مثل یه آدمه که مرگ مغزی شده. یه جورایی مرده، زمانش تموم شده، ولی رسما قبولش نمی‌کنه و تکلیف مردم رو هم معلوم نمی‌کنه.
هر سال دریغ از پارسال
یه روزی رو می‌بینم که یه کاندید ریاست جمهوری که خیلی ادعای روشنفکری‌ش بشه بیاد و به عنوان وعده تبلیغاتیش بگه که «من اگه رئیس جمهور بشم کاری می‌کنم که آدمای معمولی بتونن اینترنت داشته باشن». بعد بقیه‌شون سر این ماجرا کلی دعوا راه بندازن، مردم هم بگن «نه بابا، مگه می‌شه! یه چیزی می‌گه مردمو خر کنه».
علت و معلول
منافع جنابعالی با بدبختی امثال من گره خورده. یعنی وقتی می‌خوای بیشتر حال کنی، ماها باید بیشتر بدبختی بکشیم.
فقط یه چیزی یادت نره، هدفت این بوده که منفعت بیشتری ببری و به همین خاطر ماها رو بدبخت می‌کردی، بدبخت کردن ما هدفت نبوده. در نتیجه اگه یه موقعی یه چیزی بود که ماها رو بدبخت‌تر می‌کرد و در عین حال منفعتی به تو نمی‌رسوند حداقل اون یه قلم رو بی‌خیال شو.
سعی کن فقط خودخواه باشی، سادیست نباشی حداقل.
خونه‌ت آکواریوم داری؟!
اگه هر ایرانی که از صدای آژیر دزدگیر ماشینا اذیت می‌شه سالی یه قرون بندازه تو یه صندوقی، پولی که جمع می‌شه خیلی بیشتر از اون خسارت‌هایی می‌شه که دزدگیرها تو طول سال جلوشو می‌گیرن.